URTEAN ZEHAR XXIV IGANDEA

C zikloa

---

Exodo Liburutik 32,7-11.13-14

Egun haietan, Jaunak honela hitz egin zion Moisesi:
- “Jaitsi zaitez menditik; bekatu egin du, zuk Ejiptotik ateratako herriak. Berehala okertu dira, Nik erakutsi nien bidetik; urrezko zekor bat egin dute, eta gurtu eta opariak eskaintzen dizkiote, eta esaten dute: ‘Hau da, Israel, Ejiptotik atera zintuen zure jainkoa’”.
Eta Jaunak berriro ere Moisesi:
- “Ikusten dut, herri hau lepagogor dela; utzidazu nere haserrea horien aurka sutzen, honda ditzadan; eta herri handi bat sortuko dut zugandik”.
Moisesek, ordea, honela otoitz egin zion Jaunari, bere Jaungoikoari:
- ‘Zergatik sutu behar du, Jauna, zure haserreak, indar haundiz eta esku sendoz Ejiptotik atera zenuen zure herri honen aurka?
Gogora itzazu zure serbitzariak, Abrahan, Isaak eta Israel, haiei honela zin egin bait zenien zeure buruagatik: “zuen jatorria zeruko izarrak adina ugarituko dut, eta aipatu dizuedan lurralde guzti hau zuen ondorengoei emango diet, betiko ondare izan dezaten’”.
Eta damutu zitzaion Jaunari, bere herriari egin zion zemaiaz.

---

ERANTZUN-SALMOA 50

ZUK EMAN, JAUNA, ARNAS BERRI,
SORTU NEREGAN BIHOTZ GARBI
Erruki zakizkit, Jainko, duzun maitasun haundiaz,
suntsi ezazu nire makurra zure amaigabeko errukiaz.
Garbi nazazu zeharo nire hobenetik,
ikuz nazazu nire gaiztakeriatik.
Nire bihurrikeria ezagutzen baitut,
nire hobena beti begien aurrean baitut.
Zuri egin dizut bekatu, Zuri bakarrik,
zure begietan oker dena egin dut nik.

---

San Paulo Apostoluak Timoteori 1 Tm 1,12-17

Anaia maite: Eskerrak ematen dizkiot Kristo Jesus gure Jaunari; izan ere, gai egin ninduen, neregan ustea izan zuen eta eginkizun hau nere eskuetan jarri; nahiz eta ni lehenago biraolari izan, erasotzaile eta laidotzaile. Jauna, ordea, errukitu zitzaidan, sinesgabea izanik ezjakinez egiten bait nuen egiten nuena. Eta Jainkoak gainezka isuri zuen bere grazia nere gainera, sinesmena eta kristau maitasuna emanez.
Benetako hitza da, eta erabat onartzekoa: Jesu Kristo bekatariak salbatzera etorri zela lurrera, eta hauetan aurrenekoa naiz ni. Horregatik iritsi nuen errukia, Jesu Kristok neregan erakus zezan lehenengo bere bihotz haundia, eta eredu izan nendin Harengan sinetsi eta betiko bizitza iritsiko dutenentzat.
Gizaldien Erregeari, Jaungoiko hilezkor, ikusezin eta bakarrari, aintza eta omena, gizaldi eta gizaldietan. Amen.

---

ALELUIA Jaungoikoa mundua berekin

adiskidetzen ari zen Kristogan,
eta guri eman zigun adiskidetzearen hitza. ALELUIA.

---

Jesu Kristoren Ebanjelioa San Lukasen Liburutik 15,1-32

Aldi hartan, zergalariak eta bekatariak pilaka hurbildu ohi zitzaizkion Jesusi, entzutera. Eta farisearrak eta idazlariak marmarrean hasi ziren elkarrekin, esanez:
- ‘Honek ongi hartzen ditu bekatariak, eta jan ere egiten du haiekin’.
Orduan Jesusek parabola hau esan zien:
- “Zuetako batek, ehun ardi izan eta bat galtzen badu, ez al da, larogeitahemeretziak larrean utzita, galdutakoaren bila joaten, aurkitu arte? Eta, aurkitzen duenean, lepoan hartzen du pozik; eta etxera iristean, lagunei eta auzokoei deituta, esaten die: ‘Poztu zaitezte nerekin! Aurkitu dut galdu zitzaidan ardia’. Hara Nik esan: Poz haundiagoa izango da zeruan, bihotz-berritzen den bekatari bakar batengatik, bihotz-berritu beharrik ez duten larogeitahemeretzi zintzorengatik baino.
Eta emakume batek hamar drakma izan, eta bat galtzen badu, ez al du argia bizten, etxea garbitzen eta arduraz bilatzen, aurkitu arte? Eta aurkitzen duenean, lagunak eta auzokoak deituta, esaten die: ‘Poztu zaitezte nerekin! Aurkitu dut galdu zitzaidan drakma’. Hara Nik esan: Horrela poztuko dira Jaungoikoaren aingeruak bihotz-berritzen den bekatari bakar batengatik”.
[Orduan Jesusek parabola hau esan zien:
- “Gizon batek bi seme zituen; gazteenak honela esan zion aitari:
- ‘Aita, emaidazu dagokidan senipartea ondasunetatik’.
Eta aitak banatu egin zien ondarea. Egun gutxi barru, seme gazteena, bere gauza guztiak bilduta, urrutira joan zen; eta, lasaikerian biziz, ondasun guztiak jan zituen. Zituen guztiak eralki ondoren, gosete haundi bat sortu zen lurralde hartan, eta beharra sentitzen hasi zen mutila.
Orduan herri hartako batengana joan eta haren morroi jarri zen; eta hark bere larretara txerrizai bidali zuen. Txerriek jaten zuten ezkurrez sabela bete nahi izaten zuen, baina inork ez zion ematen. Orduan bere baitara itzuli, eta esan zuen:
- ‘Hamaika morroi ba da nere aitarenean, nahiko ogi duela, eta ni hemen goseak hiltzen. Altxa eta ba noa nire aitarengana, eta esango diot: Aita, bekatu egin dut zeruaren aurka eta zure aurka; ez dut gehiago zure seme izenik merezi; har nazazu zure morroietako bat bezala’.
Eta altxa, eta bere aitarengana abiatu zen. Oraindik urruti zegoela, ikusi zuen aitak, eta erruki izan zuen; joan zen lasterka harengana, besarkatu zuen eta musuka hasi zitzaion. Semeak esan zion: ‘Aita, bekatu egin dut zeruaren aurka eta zure aurka; ez dut gehiago zure seme izenik merezi’.
Aitak, ordea, esan zien bere morroiei:
- “Ekarri berehala soinekorik ederrena, eta jantz iezaiozue; ipin iezaiozue eraztuna eskuan, eta jantzi oinetakoak; ekarri zekor gizena, eta hil; jan dezagun eta jai egin: nire seme hau hila bait zegoen, eta biztu egin da; galdua zegoen, eta aurkitu dugu”.
Eta hasi ziren jai egiten.
Seme zaharrena soroan zen; eta handik etxera hurbiltzean, soinu eta dantzak entzun zituen; eta morroi bati deituta, hura zer zen galdetu zion. Morroiak erantzun:
- ‘Zure anaia etorri da, eta aitak zekor gizena hil du, semea onik aurkitu duelako’.
Hura haserretu egin zen, eta ez zuen sartu nahi; eta aita, aterata, sartzeko otoika hasi zitzaion. Baina semeak erantzun zion aitari:
- ‘Horrenbeste urtetan zure zerbitzutan egon, zure esanik behinere egin gabe utzi ez, eta antxume bat bakarrik ere ez didazu sekulan eman lagun artean jateko; eta emagalduekin bere ondasunak janda, zure seme hori etorri denean, zekor gizena hil diozu’.
Aitak orduan:
- “Seme, zu beti nirekin zaude, eta nirea den guztia, zeurea duzu; jai egin behar genuen eta poztu; zure anaia hau hila bait zegoen, eta biztu egin da; galdua zegoen, eta aurkitu dugu”.]