URTEAN ZEHAR XXX IGANDEA
B zikloaJeremias profetaren liburutik Jr 31,7-9
Honela mintzo da Jauna:
“Egin oihu pozaren pozez Jakobengatik,
egin irrintzi, hiriburuarengatik;
hots egin, goretsi eta esan:
‘Salbatu du Jaunak bere herria,
Israelgo hondarra’.
Begira, ipar-aldetik ekarriko zaituztet,
eta lurraren azken-mugetatik bilduko.
Herri haundi bat dator;
hoien artean badira itsuak eta errenak,
haurdunak eta haur-eginak.
Negarrez joan ziren,
pozetan ekarriko ditut;
ur haundietan eramango ditut,
oztoporik egingo ez duten bide zelaietatik;
Aita izango naiz Israelentzat,
eta Efrain izango da nere lehen-seme”.
ERANTZUN-SALMOA 125
ASKO LAGUNDU DIGUZU, JAUNA.
HAUXEN DA POZA GUK DAUKAGUNA!
Jaunak Siongo atzilotuak erakartzean,
bageunden amets antzean.
Orduan bete zitzaigun ahoa barrez,
gure mingaina goratzarrez.
Atzerrietan, orduan, esan zuten:
‘Jauna haundikiro jokatua dute’.
Gurekin haundikiro jokatu da Jauna:
Hau da poza daukaguna.
Ebertarrei egindako epistolatik 5,1-6
Apaiz nagusia, gizonen artetik hartua, gizonen alde jarria da, Jaungoikoari dagozkionetan, bekatuengatik emariak eta opariak eskaintzeko. Ezjakin eta okertuetaz kupitzeko gauza da, bera ere argalkeriaz inguratua dagoenez gero. Eta horregatik, herriarentzat bezala, bere buruarentzat ere eskaini behar ditu opariak bekatuen orde.
Ez du inork hartzen beretzat maila hori, Jaungoikoak deiturik baizik, Aaronek bezala. Horrela Kristok ere, ez dio Berak eman bere buruari apaiz nagusi maila, baizik hitz hauek esan zizkionak:
‘Nere Seme zara Zu; nik zaitut gaur Zu sortu’; edo beste batean Liburu Santuak dioen bezala: ‘Apaiz zara Zu betierean, Melkisedeken sailean’.
ALELUIA Jesu Kristo gure Salbatzaileak hondatu du heriotza,
eta argitara atera bizia, Berri Onaren bidez. ALELUIA.
Jesu Kristoren Ebanjelioa san Markosen liburutik 10,46-52
Aldi hartan, Jerikora iritsi ziren. Eta Jesus bere ikasleekin eta jendetza haundiarekin hiritik irteterakoan, Bartimeo itsua, Timeoren semea, eskean zegoen bide-ertzean eserita. Jesus Nazaretarra zela jakitean, oihuka hasi zen:
- ‘Dabiden Seme, Jesus, erruki zakizkit!’.
Askok gogor egiten zioten, isilarazteko; baina hark areago oihu:
- ‘Dabiden Seme, erruki zakizkit’!
Jesusek gelditu eta hari dei egiteko agindu zuen. Dei egin zioten itsuari, esanez:
- ‘Izan bihotz! Jaiki, deika ari zaik’.
Bere soingainekoa jaurtikiz, salto batean zutitu eta Jesusengana joan zen. Jesusek galdegin zion:
- “Zer nahi duzu Nik zuregatik egitea”?
Itsuak erantzun:
- ‘Berriro ikus dezadala, Jauna’.
Jesusek esan zion:
- “Zoaz, zeure sinesmenak sendatu zaitu”.
Une berean ikusmena etorri zitzaion berriro, eta Jesusen ondoren zihoan bidean.
Homiliak
Zeinek ez du bere burua ikusten, igande honetako ebanjelioan agertzen zaigun Bartimeo itsuarengan! Bartimeori buruz ematen zaizkigun ezaugarri laburrak oso adierazgarriak dira: ez du ikusten (itsua da), ezinean eserita dago (ez du ahalbiderik), bide-ertzean dago (partaidetzatik baztertua) eta eskale hantxe (ezer ez daukanak eskatu egin behar).
Nor ez gara biltzen argazki horretara? Gauzak eta gertaerak Jesusen ikuspegitik begiratu ezinik gabiltza; askotan, gizatasun oinarrizko batetik ere ez. Gauzen sentidua eta muina aurkitzeko biderik sumatu ezinda. Benetan itsu gaude edo gabiltza. Geure habi beroetan etzanda; giro gozo eta kuttuna eraiki dugu eta, bestetarako indarrik ezean, bakoitza geure ongizatean eserita; utz gaitzatela bakean, mesedez. Bide-ertzera baztertu dugu geure burua; ez dugu parte hartu nahi edo ezin dugu parte hartu, hiria edo Eliza eraikitzen. Zirkulaziotik kanpo! Eta eskale, beti eskale: zoriona behar dugu, argia behar dugu, sentidua behar dugu, beste zerbait behar dugu, askotan beste zerbait hori zer den ez badakigu ere. Bartimeoren pareko, beraz!
Gure bizitzaren baldintza hauetan, zer egiten du Bartimeo itsuak? Haren jokaeraren ezaugarriak ere oso adierazgarriak dira. Belarria irekita darama; ikusi ez du egingo, baina erne dago eta berehala ohartzen da Jesusen hurbiltasunaz.Berehala garrasi egiten du, bere ezinari ateratzen zaion garrasi gorri eta ozena. Ez du barru-barrutik ateratzen zaion garrasi hura inork isilaraziko. Asko ari da jokatzen. Eskabide oso xumea, baina aldi berean betea, egiten du: errukia eskatzen dio, gupida. Jesusen deiari esperantza betean erantzuten dio. Bere ezinean berotzeko zeuzkanak ere eragozpen gertatzen zaizkio eta denak airean botatzen ditu, Jesusengana hurbiltzeagatik. Jesusengana hurbiltzen da. Eta hori guztia sakoneneko otoitz bihurtzen zaio: Ikustea, horixe nahi du, ikustea!
Jesusek, bere aldetik, hasteko, dei egin dio eta, gero, itsuaren fedeari egintzaz erantzuten dio. Bilatzaile egarrituari ur bizigarriz, argiz, erantzuten dio Jesusek. Ebanjelioko Jesus horrelakoxea da, izan.
Ebanjelio-atal honek, Bartimeoren pasadizoak, bide bat proposatzen du. Gure bizitzan bizi dugun bilaketak bide bat egin behar du. Ez da nahikoa, geure buruarekin ados ez egotea edo gustura ez sentitzea. Geure barruko beharrari erantzun egin behar diogu edo, gutxienez, erantzuten saiatu. Jesus gure ondoan pasatzen da eta berak ez du inor bere bidera etortzera behartuko. Jesus ez dator indarrez edo derrigortuz. Jesus geure ondotik pasatzen da beti ere.
Horrek, beraz, adi egotea eskatzen digu. Gure barruko egarriak uraren soinua aditzen jakin behar du. Jesus ez dakigu noiz eta nola pasa daitekeen ondotik; erne egon behar da. Erne egon eta beharra garrasi bihurtu. Geure ametsa eta nahia azaldu. Hark dei egiten digunean, eragozpen guztiak alde batera bota. Jesusenganako saltoak ustetsua izan behar du. Hemen ez du balio erdipurdikeriak. Hark argi berria eman diezagukeela sinetsi eta eskatu. Jesusek ez dio gure sinesmen behartsuari ezetzik emango.
Hau dena bizitza pertsonalera bildu daiteke, eta hori da inportanteena. Gizarteko bizitzara ere bai. Hainbeste egarrik erretzen gaitu! Ezin dugu elkar ikusi, bakea egiteko. Ezin dugu besteen beharra sumatu, laguntzeko. Eliz elkartearen bizimolde apalera ere tolestatu daiteke prozesu hau. Hain itsu gaude, zer egin behar dugun ikusi ezinik. Berrialdia nahi dugu, baina ez dakigu zer eta nola berritu. Ez zaigu erraza gertatzen une honetan erabaki sendo baten saltoa egitea.
Baina, igande honek esperantza ematen digu itsu guztioi, etsi guztioi. Gutxienez jakingo dugu Jesusek berrialdia ekar dezakeela, eta hori poz-iturri gertatzen da. Hortik aurrerako prozesua nola bideratu, bakoitzaren erabakiaren esku dago. Eta gizartearen erabakiaren esku. Eta eliz elkartearen erabakiaren esku. Ikusten hasteko bidea ebaki eta eskaini digu Jesusek.
Iñaki Beristain (2015-10-20)
Beti bidean, beti bila
(Igandeko ebanjelioa: Mk 10, 46b-52)
Zeinek ez du bere burua ikusten, igande honetako ebanjelioan agertzen zaigun Bartimeo itsuarengan! Bartimeori buruz ematen zaizkigun ezaugarri laburrak oso adierazgarriak dira: ez du ikusten (itsua da), ezinean eserita dago (ez du ahalbiderik), bide-ertzean dago (partaidetzatik baztertua) eta eskale hantxe (ezer ez daukanak eskatu egin behar).
Nor ez gara biltzen argazki horretara? Gauzak eta gertaerak Jesusen ikuspegitik begiratu ezinik gabiltza; askotan, gizatasun oinarrizko batetik ere ez. Gauzen sentidua eta muina aurkitzeko biderik sumatu ezinda. Benetan itsu gaude edo gabiltza.
Geure habi beroetan etzanda gaude; giro gozo eta kuttuna eraiki dugu eta, bestetarako indarrik ezean, bakoitza geure ongizatean eserita; utz gaitzatela bakean, mesedez. Bide-ertzera baztertu dugu geure burua; ez dugu parte hartu nahi edo ezin dugu parte hartu, hiria edo Eliza eraikitzen. Zirkulaziotik kanpo! Eta eskale, beti eskale: zoriona behar dugu, argia behar dugu, sentidua behar dugu, beste zerbait behar dugu, askotan beste zerbait hori zer den ez badakigu ere. Bartimeoren pareko, beraz!
Gure bizitzaren baldintza hauetan, zer egiten du Bartimeo itsuak? Haren jokaeraren ezaugarriak ere oso adierazgarriak dira. Belarria irekita darama; ikusi ez du egingo, baina erne dago eta berehala ohartzen da Jesusen hurbiltasunaz.Berehala garrasi egiten du, bere ezinari ateratzen zaion garrasi gorri eta ozena. Ez du barru-barrutik ateratzen zaion garrasi hura inork isilaraziko. Asko ari da jokatzen.
Eskabide oso xumea, baina aldi berean betea, egiten du: errukia eskatzen dio, gupida. Jesusen deiari esperantza betean erantzuten dio. Bere ezinean berotzeko zeuzkanak ere eragozpen gertatzen zaizkio eta denak airean botatzen ditu, Jesusengana hurbiltzeagatik. Jesusengana hurbiltzen da. Eta hori guztia sakoneneko otoitz bihurtzen zaio: Ikustea, horixe nahi du, ikustea!
Jesusek, bere aldetik, hasteko, dei egin dio eta, gero, itsuaren fedeari egintzaz erantzuten dio. Bilatzaile egarrituari ur bizigarriz, argiz, erantzuten dio Jesusek. Ebanjelioko Jesus horrelakoxea da, izan.
Ebanjelio-atal honek, Bartimeoren pasadizoak, bide bat proposatzen du. Gure bizitzan bizi dugun bilaketak bide bat egin behar du. Ez da nahikoa, geure buruarekin ados ez egotea edo gustura ez sentitzea. Geure barruko beharrari erantzun egin behar diogu edo, gutxienez, erantzuten saiatu. Jesus gure ondoan pasatzen da eta berak ez du inor bere bidera etortzera behartuko. Jesus ez dator indarrez edo derrigortuz. Jesus geure ondotik pasatzen da beti ere.
Horrek, beraz, adi egotea eskatzen digu. Gure barruko egarriak uraren soinua aditzen jakin behar du. Jesus ez dakigu noiz eta nola pasa daitekeen ondotik; erne egon behar da. Erne egon eta beharra garrasi bihurtu. Geure ametsa eta nahia azaldu. Hark dei egiten digunean, eragozpen guztiak alde batera bota. Jesusenganako saltoak ustetsua izan behar du. Hemen ez du balio erdipurdikeriak. Hark argi berria eman diezagukeela sinetsi eta eskatu. Jesusek ez dio gure sinesmen behartsuari ezetzik emango.
Hau dena bizitza pertsonalera bildu daiteke, eta hori da inportanteena. Gizarteko bizitzara ere bai. Hainbeste egarrik erretzen gaitu! Ezin dugu elkar ikusi, bakea egiteko. Ezin dugu besteen beharra sumatu, laguntzeko. Eliz elkartearen bizimolde apalera ere tolestatu daiteke prozesu hau. Hain itsu gaude, zer egin behar dugun ikusi ezinik. Berrialdia nahi dugu, baina ez dakigu zer eta nola berritu. Ez zaigu erraza gertatzen une honetan erabaki sendo baten saltoa egitea.
Baina, igande honek esperantza ematen digu itsu guztioi, etsi guztioi. Gutxienez jakingo dugu Jesusek berrialdia ekar dezakeela, eta hori poz-iturri gertatzen da. Hortik aurrerako prozesua nola bideratu, bakoitzaren erabakiaren esku dago. Eta gizartearen erabakiaren esku. Eta eliz elkartearen erbakiaren esku. Ikusten hasteko bidea ebaki eta eskaini digu Jesusek.
Iñaki Beristain (2015-10-20)