EGUBERRI ONDORENGO II IGANDEA
A zikloaSiraken liburutik 24,1-4.12-16
Jakinduriak bere burua goresten du,
bere herriaren erdian aintzaz betetzen da.
Goi-goikoaren batzarrean bere ahoa irekitzen du,
eta Haren indardunen aurrean aintzaz betetzen da.
Bere herriaren erdian goratua izango da,
eta santuen batzar osoak ospe emango dio;
aukeratuen taldeek gorespenak emango dizkiote
eta bedeinkatua izango da bedeinkatuen artean.
Orduan, guztien egileak agindu zidan,
ni sortu ninduenak, etxola eraiki zidan,
eta esan: “Jakobenean bizi zaitez,
eta Israel izan bedi zure ondare”.
Hasieran, gizaldiak baino lehenagotik sortu ninduen,
eta inoiz ere ez dut amairik izango.
Etxola santuan, Haren aurrean egin dut serbitzu,
eta Sionen ipini dit bizitoki;
Hiri santuan eman dit atseden,
eta Jerusalemen dago nere agintaritza.
Izen haundiko herrian bota ditut sustraiak,
Jaunaren ondarean, Haren lurrean.
ERANTZUN-SALMOA 147
HITZA HARAGI EGIN ZAIGU,
GUREAN HAREN BIZILEKU.
Jerusalem, ospa ezazu Jauna,
Sion, goretsazu zure Jainkoa.
Zure ateen sarrailak indartu baititu,
zure seme-alabak zure barnean bedeinkatu ditu.
Zure mugetan bakea ezarri baitu,
gari-mamiz ase zaitu.
Bidaltzen du lurrera bere mintzoa,
eta Haren hitza bizkor eta arin doa.
San Paulo Apostoluak Efesoarrei 1,3-6.11-12
Bedeinkatua izan bedi Jainkoa,
Jesu Kristo gure Jaunaren Aita,
Espirituaren era guztietako bedeinkapenez,
zeruan Kristogan bedeinkatu gaituena.
Harengan aukeratu bait gintuen,
mundua sortu baino lehen,
bere aurrean, maitasunez,
santu eta errugabe izan gaitezen.
Aurrez aukeratu gintuen bere semeorde izateko,
Jesu Kristoren bidez,
bere nahiaren onberatasunez;
bere Seme maitearengan
hain ugari eman digun graziaren aintzak
Bera gorespenez bete dezan.
Horregatik, Jesus Jaunagan duzuen sinestea, eta santu guztienganako daukazuen maitasuna entzunda, etengabe ari naiz zuengatik eskerrak ematen, nire otoitzetan zuetaz oroituz. Jesu Kristo gure Jaunaren Jaungoikoak, aintzaren Aitak, eman diezaizuela jakinduriazko eta goi-argizko espiritua, Bera ezagutzeko. Argi bitza zuen bihotzeko begiak, horrela jakin dezazuen, nolakoa den Haren deiaren itxaropena, nolakoak Haren aintzaren aberastasunak, Berak santuei oinordekotzan emanak.
ALELUIA Aintza Zuri, Kristo, hots egina izan baitzara atzerriei; aintza Zuri, Kristo, sinestua izan baitzara munduan. ALELUIA!
Jesu Kristoren Ebanjelioa san Joanen liburutik:1,1-18
Hasieran ba zen Hitza;
eta Hitza Jaungoikoarekin zen;
eta Jaungoiko zen Hitza.
Hitz hau hasieran Jaungoikoarekin zen.
Dena Hitzaren bidez egina da;
eta egindakoetan ez da ezer Hura gabe eginik.
Harengan zen bizia.
Eta bizia gizonen argia zen.
Argiak ilunbetan argi egiten du;
baina ilunak Hura ez zuen onartu.
[Agertu zen gizon bat, Jaungoikoak bidalia: Joan zuen izena. Aitormenerako etorria zen: argiaren aitormen egitera, haren bidez sinets zezaten. Bera ez zen argia, argiaren aitormen egin behar zuena baizik.]
Hitza zen, mundura etorritako gizon oro
argitzen duen egiazko argia.
Munduan zegoen;
eta mundua Haren bidez egina da;
baina munduak ez zuen ezagutu.
Bereetara etorri zen,
eta bereek ez zuten onartu.
Onartu zuten guztiei, berriz,
Jaungoikoaren seme-alaba izateko eskubidea eman zien,
Haren izenean sinesten badute.
Hauek ez dira odoletik sortu,
ez haragiaren nahieratik,
ezta gizonaren nahieratik ere;
Jaungoikoarengandik baizik.
Eta Hitza haragi egin zen,
eta gure artean jarri zuen bizilekua;
eta geuk ikusi dugu Haren aintza,
Aitaren Seme bakarrari dagokion aintza,
graziaz eta egiaz betea.
[Joanek Hartaz egiten zuen aitormen, oihuka esanez: - ‘Hau zen, nik esan nizuen Hura: Nire ondoren datorrena nire aurrean jarria izan da, ni baino lehenagokoa bait zen’. Eta Haren betearen betetik, grazia graziaren gain hartu dugu guztiok. Legea Moisesen bidez emana izan da; grazia eta egia, berriz, Jesu Kristoren bidez etorri dira. Jaungoikoa ez du inork ikusi; Aitaren altzoan dagoen Seme bakarrak eman digu Haren berri.]
Homiliak
No se encontraron artículos con ese alias en la categoría 26.
Beti bidean, beti bila
(Eguneko Ebanjelioa: Lk 2, 16-21)
Urteak azkar pasatzen dira, gero eta azkarrago. Beste hark askotan esaten zuena: «Egunak luzeak dira eta urteak motzak». Eguneroko sufrimenduak luzatzen dizkigu egunak eta bizi nahi eta ezinaren gurariak laburtzen dizkigu urteak. Baina gauza bat urtea azkar pasatzea da eta beste gauza urtea lasterka pasatzea. Batean urtea pasatu egiten zaigu eta bestean geuk egiten dugu lasterka. Eta urte berri honen aurrean, lasterka bizi beharra jarri nahi nizun gogoetagai.
«Artzainak lasterka joan ziren». Hori da eredua. Zerbait gogoz bilatu nahi denean, bidea lasterka egiten da. Barruko gogoak jartzen gaitu lasterka. Bestela, berriz, barruko gogorik ezean, bizitzari joaten uzten diogu, gertakizunei gertatzen eta geuk ez dugu ezer bilatzen. Bizitza gertatu egiten zaigu. Eta oraintxe bertan ez gaude bizitzari bere horretan joaten uzteko. Bizitzari grina jarri behar diogu. Gure eguneroko bizitzak helburu bat behar du, amets bat behar du, barruko gogo sutsua behar du. Bizi nahi dugulako, “ukabilak estututa” bizi nahi dugu, lasterka bizi nahi dugu.
Lasterka, lasterka..., nora lasterka? «Han aurkitu zituzten Maria eta Jose, eta haurra askan etzana». Artzainei egin zitzaien adierazpenak zutik eta lasterka jarri zituen. Eta gogoz bilatu zutelako, «aurkitu» egin zuten. Beren bilaketak bihotz handia zeukan, egarri handia, gogo handia.
Guk zer bilatzen dugu? Datorren urte berri honi zer eskatzen diogu? Zeren gogoz abiatzen gara egutegi berriaren zenbakietan barna? Zenbakiei pasatzen utzi behar diegu, dena zozokeria txepel bihurtuz, ala eguneroko segundu bakoitzari «zerbaiten» gogoa jarri behar diogu? Urte berriari gogo berria jartzeko, zenbait gauza eta zenbait jarrera planteatu beharra ere eduki dezakegu. Izan ere, «ongizatearen» bigunkeria honetan ez gara gaizki bizi. Ondo gaude. «Egon» gaude. Ongi gaudenean, zertarako aldatu? Gure zibilizazioaren gaitzik txarrena «egotea» da. Habia beroak egin ditugu. Habia horiei «ongizatea» deitu diegu. Eta hortxe gaude, «egon».
Eta horrek arrisku handiak ditu. Ongi gaudenean, zer bila daiteke? Zergatik egin lasterka «zerbaiten» edo «norbaiten» bila? Beharbada, bilatzen dugun gauza bakarra, gure ongizatea inork ez aztoratzea da. Utz diezazkigutela geure habia beroak bakean. Baina horretatik insatisfakzioa eta gogo txarra besterik ez dator. Oso ondo bizi gara, baina poz gutxirekin. Lasaikerian bizi gara, baina ez lasai. Urduri eta ondoezik gabiltza, zerbait falta izango bagenu bezala. Eta falta dugu.
Urte berri baten aurrean aurkitzen gara. Eta ez diogu, besterik gabe, pasatzen utzi behar. Urte honetan «zerbait» bilatu nahi dugu. «Zerbaiten» gogoa daukagu. Eta «zerbait» horren grinatan lasterka eman nahi dugu urte hau. «Zerbait» hori «Norbait» izango balitz, artean hobe! Baina ez nuke nahi lasterka ibiltze hori gaizki ulertzerik. Lasterka esatean gogoz esan nahi dut, grinaz, barruko arduraz. Beharbada «lasterka» ibiltzeko, gelditu beharra edukiko dugu. Edo geure barruaren egoera aztertu beharko dugu, gogoeta sakon eta patxadatsuan. Eta gure bizitzaren eguneroko helburuak zeintzuk diren galdetu beharko dugu gogoz.
Normalean gure bizitzari ez zaio presa eta urduritasuna falta. Baina presaka ibiltzeak ez du esan nahi lasterka gabiltzanik, gogoz gabiltzanik. «Egotearen» urduritasunak sortu ohi du gure presa, eta hori ez da ona. Topo egin nahiaren gogoak jarri behar gaitu lasterka, eta hori oso ona da. Artzainen bizitza barean lasterka joateko gogoa sortu zen bezala; haien gauak bide berrirako argia jaso zuen bezala, horrelaxe gure urte berriak ere lasterka jarriko gaitu, argitara aterako gaitu.
Urte berri on, adiskide! Hori esatean urte berrirako ilusioa eta bizigogoa opa dizkizut. Egutegia estreinatzen dugu. Estreina dezazula ilusioa ere. Urte berri hau lasterka egin beharreko urtea da!
Iñaki Beristain (2016-12-27)